اندراحوالات درونی

اگه میخایین ازم بپرسین که من حالم خوبه یا نه باید بهتون بگم من نمیدونم چم شده فک کنم دارم مشکل روانی پیدا میکنم چند روز صبر مبکنم و اگه بهتر نشد میرم پیش روانپزشک تا یه مشت قرص بده بهم که فقط زل بزنم به یه جا خوبیش اینه که اون موقع میدونم چه حالی دارم اما الان حالی به حالی میشم چند دقیقه میخندم چند دقیقه حرف نمیزنم چند دقیقه گریه میکنم نمیدونم چم شده دیشب رو براتون مثال میزنم از شرکت که رشیدم خونه ساعت 8 بود نشستم خونه حالم خوب بود دوستم زنگ زد سر به سرم گذاشت کلی خندیدم،وسط خندم گفتم خدافظ!

بنده خدا فک کرد من از شوخیش ناراحت شدم دوباره زنگ زد اصلا حال جواب دادن نداشتم ریجکتش کردم و اس داد معذرت میخام اما تو که اینطور نبودی جنبه شوخی رو همیشه داشتی؟بهش اس دادم به خاطر شوخیت نبود،بای.(حال یه بنده خدا میخاست ثواب کنه رو این طور گرفتم! از خودم بدم میاد)

بعد حالم بد بود به فیغو اس دادم تا مثل همیشه آرومم کنه ولی حدس زدم که خوابه یه آهنگ باز کردم و چراغارو خاموش کردم و کلی گریه کردم شنیدی گفتن اونقد گریه کن تا چشات در آد؟من دیشب چشام در اومد.

مامان اومد گفت داییت حالش خوب نیس میریم بهش سر بزنیم پاشو بیا گفتم من نمیام سلام برسونین بهش گفت نه باید بیای اگه نیای ناراحت میشه با غر غر کردن حاضر شدم تا بریم.تو حیاط من دیوانه اونقد با صدای بلند خندیدم که مامان گفت بسه الان همسایه ها میان میگن این دختر چشه؟باور کنین 5 دقیقه تمام خندیدم دیگه داشتم از حال می رفتم . رسیدیم که خونه دایی من باز یه گوشه نشستم و فقط نگاه کردم . آروم چند بار گفتم بله بله همین!

بعد برگشتن به خونه تا در اتاقم رو باز کردم باز قاط زدم و نشستم گریه کردم دیگه اشکی برام نمونده بود .... با همین حالت خابیدم و الان دارم می نویسم و همون حالت گوشه گیری رو دارم از بعدش هیچکی خبر نداره که این دیوونه قراره حالش چطور باشه؟